Σήμερα, την Παγκόσμια Ημέρα Απειλούμενων Ειδών,
αντιμετωπίζουμε μια πικρή πραγματικότητα που δεν μπορούμε πλέον να αγνοήσουμε:
το φυσικό μας περιβάλλον εξαφανίζεται σταδιακά, και μαζί του χάνονται αμέτρητα
είδη που διαμορφώνουν την πολύτιμη βιοποικιλότητα του πλανήτη μας.
Η Ελλάδα, με την πλούσια φυσική κληρονομιά της, αποτελεί
έναν μικρόκοσμο αυτής της παγκόσμιας κρίσης. Η χώρα μας, που απλώνεται σε 9.800
νησιά και διαθέτει μια εντυπωσιακή ακτογραμμή 18.400 χιλιομέτρων, φιλοξενεί
έναν εξαιρετικό πλούτο οικοσυστημάτων. Ωστόσο, τα στατιστικά στοιχεία
αποκαλύπτουν μια ανησυχητική κατάσταση.
Από τα 64 είδη ερπετών που ζουν στην ελληνική γη, 12
βρίσκονται σε κίνδυνο. Από τα 115 είδη θηλαστικών, 28 αντιμετωπίζουν απειλή
εξαφάνισης. Η κατάσταση είναι εξίσου ανησυχητική για την πτηνοπανίδα μας, με 62
από τα 442 είδη πουλιών να βρίσκονται σε κρίσιμη κατάσταση. Ιδιαίτερα τραγική
είναι η κατάσταση των ασπόνδυλων, όπου 297 από τα 24.731 καταγεγραμμένα είδη
απειλούνται.
Τα υδάτινα οικοσυστήματά μας δεν μένουν αλώβητα. Έξι από τα
22 είδη αμφιβίων βρίσκονται σε κίνδυνο, ενώ 14 είδη θαλάσσιων ψαριών και 14
είδη ψαριών γλυκού νερού από τα συνολικά 630 είδη ιχθυοπανίδας αντιμετωπίζουν
υπαρξιακή απειλή.
Πίσω από αυτούς τους αριθμούς, που μας δίνει το WWF Eλλάς, κρύβονται συγκλονιστικές ιστορίες επιβίωσης. Η μεσογειακή φώκια Monachus monachus, ένα από τα πιο απειλούμενα θηλαστικά παγκοσμίως, παλεύει να επιβιώσει στις ελληνικές θάλασσες ενάντια στις καταστροφικές συνέπειες της υπεραλίευσης και της ανθρώπινης παρέμβασης στους παράκτιους βιότοπους. Οι θαλάσσιες χελώνες Caretta caretta, που επισκέπτονται τις ακτές μας για να γεννήσουν, αντιμετωπίζουν καθημερινά τον κίνδυνο της πλαστικής ρύπανσης και της φωτορρύπανσης που αποπροσανατολίζει τα νεογέννητα.
Ο Χρυσαετός και ο Γυπαετός, αριστοκράτες των ελληνικών
ουρανών, βλέπουν τους βιότοπούς τους να συρρικνώνονται λόγω της αλόγιστης
ανάπτυξης και της κλιματικής αλλαγής. Κάθε τέτοια απώλεια δεν είναι απλώς μια
στατιστική – είναι η διατάραξη μιας λεπτής οικολογικής ισορροπίας που έχει
διαμορφωθεί εδώ και χιλιετίες.
Όμως η Ημέρα Απειλούμενων Ειδών δεν πρέπει να είναι μόνο μια
ημέρα θρήνου για τις απώλειες. Είναι μια πρόσκληση για δράση και
ευαισθητοποίηση. Ο καθένας μας μπορεί να συμβάλει στην προστασία αυτών των
ειδών μέσα από απλές καθημερινές επιλογές:
- Μειώνοντας
τα πλαστικά απορρίμματα που καταλήγουν στις θάλασσες
- Υποστηρίζοντας
βιώσιμες πρακτικές αλιείας
- Προστατεύοντας
τους φυσικούς βιότοπους από την υπερεκμετάλλευση
- Συμμετέχοντας
σε δράσεις εθελοντισμού για την προστασία της άγριας ζωής
- Ενημερώνοντας
και ευαισθητοποιώντας το κοινωνικό μας περιβάλλον
Κάθε απειλούμενο είδος είναι ένας κρίκος στην αλυσίδα της
ζωής που δεν πρέπει να σπάσει. Η προστασία της βιοποικιλότητας δεν είναι
πολυτέλεια, αλλά επιτακτική ανάγκη για την επιβίωση του δικού μας είδους.
Ας μην αφήσουμε τα πολύτιμα αυτά είδη να γίνουν απλώς μνήμες
σε βιβλία βιολογίας. Ας γίνουμε η φωνή τους. Γιατί όταν προστατεύουμε την άγρια
ζωή, προστατεύουμε το κοινό μας μέλλον σε αυτόν τον πλανήτη.