Κάνει πολύ καλό στα παιδιά, όταν βρίσκονται στο ύπαιθρο τον χειμώνα.


 

Ο χειμώνας είναι μια περίοδος ξεκούρασης για τον φυσικό κόσμο. Τα φυτά και τα ζώα σε όλα τα διαφορετικά κλίματα επιβραδύνουν τις λειτουργίες τους κατά την περίοδο του χειμώνα και επωφελούνται από την ευκαιρία να αποκατασταθούν. Ακόμη και οι κάκτοι δεν θα βγάλουν λουλούδια αν δεν κάνουν το χειμερινό τους διάλειμμα.

Ο χειμώνας προσφέρει επίσης μοναδικές αισθητηριακές εμπειρίες που, όταν ηρεμήσετε για να τις απολαύσετε, εμπνέουν και εμπλουτίζουν όλες τις ηλικίες. Ακόμη και μέσα από μια γρήγορη βόλτα για να απολαύσουμε τη φύση όταν κάνει τρομερό κρύο έξω, γινόμαστε πιο ανθεκτικοί και μαθαίνουμε να διαχειριζόμαστε δύσκολες συνθήκες.

Δυστυχώς, παρανοήσεις έχουν αναγορεύσει τον χειμώνα σε εποχή που πρέπει να μένουμε μέσα στα σπίτια μας. Επιφανειακά είναι λογικό - τα ζώα πέφτουν σε χειμερία νάρκη ή κρύβονται, οπότε οι άνθρωποι ακολουθούν το παράδειγμά τους και μένουν μέσα στο σπίτι. Όμως, ανεξάρτητα από το πώς ξεκουράζονται τα ζώα το χειμώνα, δεν αποσυνδέονται ποτέ από τη φύση - απλώς αλλάζουν την προσέγγισή τους. Η φύση παραμένει εκεί όπου ανήκουν, και εκεί ανήκουμε και εμείς.

Τα παιδιά δεν πρέπει να χάσουν την επαφή με την χειμωνιάτικη φύση!

Δεν πρέπει να κρατάμε τα παιδιά μας σε εσωτερικούς χώρους και να είναι αδρανή. Μελέτες δείχνουν ότι τα παιδιά σήμερα περνούν, στην καλύτερη περίπτωση, λιγότερο από το 50% έως το 70% του χρόνου που περνούσαμε εμείς στην ύπαιθρο. Τα παιδιά έχουν χάσει 12 ώρες παιχνιδιού από κάθε εβδομάδα από το 1970 - μια τεράστια απώλεια.

Ακόμα χειρότερα, η αύξηση της καθιστικής ζωής σε εσωτερικούς χώρους συμπίπτει με την αύξηση πολλών χρόνιων παθήσεων της παιδικής υγείας, συμπεριλαμβανομένης της παιδικής παχυσαρκίας, του άσθματος, της διαταραχής ελλειμματικής προσοχής και της έλλειψης βιταμίνης D. Τα παιδιά έχουν ήδη χάσει τόσο πολύ χρόνο για υγιές παιχνίδι στην ύπαιθρο- πώς μπορούμε να αφαιρέσουμε το 25% αυτού που έχει απομείνει, καταργώντας μια ολόκληρη εποχή;

Επιπλέον, το να βρισκόμαστε σε εξωτερικούς χώρους είναι ένας πολύ καλός τρόπος για να βλέπουμε με ασφάλεια τους ανθρώπους που αγαπάμε, αυτή την δύσκολη εποχή της πανδημίας!

Υπάρχουν τόσοι πολλοί λόγοι για να ελπίζουμε και η απάντηση βρίσκεται ακριβώς έξω από τις πόρτες μας. Ενώ οι ανησυχητικές τάσεις συνεχίζουν να αυξάνονται, τα στοιχεία που αποδεικνύουν ότι η έκθεση στη φύση και το παιχνίδι ωφελεί άμεσα την υγεία συνεχίζουν να αυξάνονται.

■ Το παιχνίδι σε εξωτερικούς χώρους ωφελεί την ευεξία.  Οι έρευνες αποδεικνύουν ότι η σωματική δραστηριότητα πάντοτε οδηγεί σε θετικά αποτελέσματα για την υγεία.

"Για να είναι υγιή, τα παιδιά χρειάζονται αρκετές ώρες (όχι λεπτά!) κίνησης την ημέρα - κατά προτίμηση σε εξωτερικούς χώρους, όπου οι αισθήσεις είναι πλήρως ζωντανές και το σώμα τους είναι ελεύθερο να κινηθεί με πολλούς διαφορετικούς τρόπους." - Angela Hanscom 



■ Οι γιατροί επιβεβαιώνουν επίσης ότι οι καθημερινές δόσεις φρέσκου αέρα και ηλιακού φωτός αυξάνουν την κυκλοφορία, τη βιταμίνη D, ενισχύουν το ανοσοποιητικό σύστημα και προάγουν τη συνολική ευεξία. Το ξέρουμε και εμείς οι γονείς όταν βλέπουμε χαρούμενα παιδιά που κοιμούνται ήσυχα και απλά δείχνουν πιο υγιή.

Ο χρόνος που περνάμε σε φυσικά περιβάλλοντα συμβάλλει επίσης σε υγιή πρότυπα ύπνου σε μωρά, νήπια και παιδιά. Και ο σωστός ύπνος οδηγεί σε όλα τα είδη των ευεργετικών αποτελεσμάτων για την υγεία.

■ Τα παιδιά που περνούν χρόνο στην ύπαιθρο αρρωσταίνουν λιγότερο συχνά. Η αντίληψη ότι θα κρυώσετε έξω είναι απλά λανθασμένη. Τα στάσιμα, εσωτερικά περιβάλλοντα είναι χώροι αναπαραγωγής και διαμοιρασμού για όλα τα είδη μικροβίων και ορισμένες μελέτες δείχνουν ότι το κρύο μπορεί ακόμη και να ενεργοποιήσει το ανοσοποιητικό σύστημα.

"Δεν είναι μόνο ιατρικά ορθό, αλλά και απλή κοινή λογική ότι το να τρέχεις έξω το χειμώνα είναι πολύ πιο ωφέλιμο από το να είσαι κλεισμένος σε εσωτερικούς χώρους". - Dr. Michel Cohen.

■ Η φύση και το παιχνίδι μειώνουν το στρες. Ο χρόνος που αφιερώνεται σε φυσικά περιβάλλοντα είναι αναζωογονητικός και μειώνει το άγχος για τα παιδιά και για τους ενήλικες. Τα παιδιά είναι ιδιαίτερα ευάλωτα στον αντίκτυπο του στρες και των ορμονών του στρες και αυτή η περίοδος είναι ιδιαίτερα στρεσογόνος για όλους μας. Επιπλέον, αν μπορείτε να παίξετε μαζί με τα παιδιά σας, θα μειωθεί και το δικό σας άγχος, διευκολύνοντας έτσι την παροχή ενός πιο υποστηρικτικού περιβάλλοντος για τα παιδιά.

■ Η φύση και το παιχνίδι φέρνουν χαρά: Το να μάθετε να βρίσκετε και να βιώνετε αυτή τη χαρά είναι ένας άλλος τρόπος για να δώσετε στα παιδιά εμπλουτισμένες, θετικές συναισθηματικές εμπειρίες που μπορούν να μεταφέρουν στον κόσμο.

■ Το παιχνίδι στο κρύο δίνει στα παιδιά αντοχή. Ο χειμώνας δίνει στα παιδιά την ευκαιρία να μάθουν ότι μπορούν να τα καταφέρουν όταν η ζωή γίνεται λίγο δύσκολη. Παίρνουν το μήνυμα ότι έχουν τους πόρους για να επιμείνουν και να κάνουν το καλύτερο από ό,τι τους δίνει η ζωή. Ίσως να μην υπάρχουν δύο πιο σημαντικές ικανότητες που χρειάζονται τα παιδιά για μακροπρόθεσμη ευεξία από το θάρρος και την ανθεκτικότητα.

Αν συμφωνείτε με το παιχνίδι σε εξωτερικούς χώρους με κρύο καιρό, δεσμευτείτε να πραγματοποιείτε χειμερινό παιχνίδι ή βόλτα στην ύπαιθρο προσπαθώντας να βγαίνετε έξω κάθε μέρα αυτό το χειμώνα, έστω και για λίγο. Βρείτε μια ομάδα παιχνιδιού ή έστω μια άλλη οικογένεια που θέλει να βγει μαζί σας έξω κάθε μέρα.  Στοχεύστε να περνάτε τακτικά, ουσιαστικό χρόνο στην ύπαιθρο κάθε εβδομάδα αυτό το χειμώνα.



Διαδώστε το μήνυμα! Αν όλοι μας πλημμυρίσουμε τους κοινωνικούς χώρους με εικόνες υγιούς, δραστήριου χρόνου που περνάμε παίζοντας στην ύπαιθρο αυτόν τον χειμώνα, θα αλλάξουμε την κουλτούρα και θα αντιμετωπίσουμε τις παρανοήσεις.

■ Ο εξοπλισμός έχει σημασία. Κατά την παραμονή σας στο ύπαιθρο, φροντίστε να είστε ντυμένοι και προφυλαγμένοι.  Τα άκρα μας (κεφάλι, χέρια, πόδια) πρέπει να είναι πάντοτε ζεστά (σκουφάκι, γάντια, κάλτσες) και ρούχα με σύστημα «κρεμμύδι» πρέπει να καλύπτουν το σώμα μας.

Τέλος, καθιερώστε ένα «τελετουργικό» για την επιστροφή στο σπίτι, όπως ένα ζεστό κακκάο ή σοκολάτα με ένα σπιτικό κέικ, έτσι ώστε η "επιστροφή στη ζεστασιά" να γίνει μέρος της παραμονής στην ύπαιθρο.

Βασισμένο σε άρθρο της Meghan Fitzgerald, ιδρύτριας του Tinkergarten